انواع WDR
WDR به دو نوع اصلی تقسیم میشود:
1. WDR آنالوگ (True WDR)
2. WDR دیجیتال (DWDR)
WDR آنالوگ (True WDR)
این نوع، معمولاً از سنسورهای CCD با سرعت شاتر بالا و پایین استفاده میکند تا دو تصویر از محیطهای کمنور و پرنور را ضبط کرده و آنها را با هم ترکیب کند. این روش به دوربین اجازه میدهد تا جزئیات دقیقتری از هر دو قسمت تصویر ایجاد کند. نتیجه این فرآیند، تصویر اصلاحشدهای است که در آن مناطق تاریک و روشن به طور همزمان خوانا و قابل مشاهده هستند.
WDR دیجیتال (DWDR)
DWDR به طور خاص برای شرایط نوری متغیر طراحی شده است. این تکنولوژی به دوربین این امکان را میدهد که در زمانهای مختلف شب و روز، صحنهها را ذخیره کند و با تطبیق این تصاویر به بهبود کیفیت در مناطق تاریک کمک کند. DWDR معمولاً دارای سه سطح تنظیم میباشد: کم، متوسط و زیاد. انتخاب سطح مناسب برای شفافیت تصویر اهمیت بالایی دارد و نیاز به کالیبراسیون دقیق دارد. یک تنظیم نادرست ممکن است باعث کاهش کیفیت تصویر شود.
اهمیت و کاربردهای WDR
استفاده از فناوری WDR در دوربینهای مداربسته به ویژه در محیطهای با چالشهای نوری مانند پارکینگها، نمای ساختمانها و ورودیهای مغازهها بسیار حائز اهمیت است. همچنین در کاربردهای ایمنی و امنیتی، WDR میتواند به شناسایی دقیق افراد و وقایع کمک کند. به عنوان مثال، در دوربینهای نصب شده به سمت ورودیهای روشن که در حال روز، پشت به نور خورشید قرار دارند، این ویژگی به وضوح تصاویر کمک میکند. علاوه بر امنیت، در زمینههای دیگر مانند نظارت بر ترافیک و محیط زیست، قابلیت WDR به مسوولین کمک میکند تا وضعیت جادهها و شرایط محیطی را با درک دقیقتری تحت نظر داشته باشند.